Hau Pittu Hau – Euskaldunon konpartsa

Argazkian, gaurko agerraldia / © Kontseilua.

Kontseilua osatzen duten hezkuntza sektoreko ordezkariek, idazkari nagusiarekin batera agerraldia egin dute gaur Bilbon, Espainiako Hezkuntza ministroak aurkeztutako proposamena salatzeko. Hauekin batera, Kontseiluko bazkideak eta hezkuntza sektoreko hainbat eragilek hartu dute parte agerraldian. Estatuaren eraso larritzat jo dute Jose Ignacio Wert-en proposamena eta eskolak euskaldundu dezan Kontseiluak egindako proposamena indarrean jartzea eskatu dute. “Lehenik eta behin adierazi nahiko genuke Wert-ek aurkeztutako zirriborroak hari mutur asko badu ere, gurea bezalako hizkuntzei eraso zuzena egiten diela; besteak beste, azken hamarkadotan gure herrian ikasle euskaldunak bermatu dituen hezkuntza-eredua kanpoan utz dezakeelako”, esan du Paul Bilbao Kontseiluko idazkari nagusiak.

Wertek iragarritako legea abian jarriz gero, euskararen normalizazioan egongo liratekeen kalteez hitz egin du Bilbaok: “gure hizkuntzaren berreskurapen-prozesuan inflexio-puntua gerta liteke eta urteotan emandako hainbat aurrerapauso baliogabetuko lirateke, eta gure hizkuntzaren etorkizuna bera arriskuan jar lezake. Finean, aski ongi dakigu hezkuntzatik zer nolako ekarpena egin zaion gure hizkuntzaren berreskurapen-prozesuari, eta iturri hori itxiz gero, ikastetxeetatik sortzen diren euskaldunen kopuruak behera egingo luke nabarmen. Hortaz, Estatuaren erasoa dela zalantzarik ez dugu. Tamalez, bestelako erasoak ere pairatu ditu gure hizkuntza-komunitateak, eta oraindik ditugu gogoan duela hamar urte euskara hutsezko egunkaria itxi zuteneko irudiak, eta beste hainbat gertaera”.

Pasa den otsailean, Kontseiluaren Batzar Nagusian Euskararen gutxienekoak zehazteko adierazpena aho batez onartu zirenean horren konstantzia ere bazutela esan du Bilbaok eta orduan egindako hitzak bergogoratu ditu: “hainbatetan ikusi behar izan ditugu herrigintzatik sortutako proiektu bortxaren bidez ixten, gure lana baldintzatzen, bai eta eragozten ere. Estatuek egiturazko galga jartzen diote gure hizkuntzaren, eta ondorioz, gure herriaren normalizazioari. Batzuek erabakitzen dute noiz, norekin eta nora erabil edo ikas dezakegun gure hizkuntza. Batzuek, boterea erabiliz, erabakitzen dute gure herriari nola deitu behar diogun”.

Hartara, Jose Ignacio Wert Espainiako Hezkuntza ministroak aurkeztutako proposamena hor kokatu behar delakoan dago Kontseilua.

Euskaraz bizitzeko oztopoa

Duela hamar egun Donostian egindako manifestazioari erreferentzia egin dio Kontseiluko idazkari nagusiak. “Milaka herritar nahi bati lotu zitzaien, lotu gintzaizkion: Euskaraz bizitzeko nahiari hain zuzen ere. Are gehiago, nahi hori benetakoa izan zedin nondik jo behar zen aldarrikatu genuen: euskararen ezagutzaren unibertsalizazioa eta espazioak euskalduntzea. Argi dago, Werten proposamen honek ezagutzaren unibertsalizazioa oztopatzeko tresna dela”.

Kontseiluak duela urte batzuk aurkeztu zuen ikasle euskaldun eleaniztunak lortzeko zein eredu jarri beharko litzatekeen abian. “Hor ere esan behar dugu, ondoan ditudan eragileek hamarkadotan izan duten eskarmentuari esker lortu genuela proposamena osatzea. Hor jasotzen da gure herria euskaldunez betetzeko, ezagutzaren unibertsalizaziora iristeko hezkuntzatik zein ekarpen dugun beharrezko. Horrexegatik, proposamen hau abian jartzeko unea iritsi dela irizten dugu”, aldarrikatu du Kontseiluko arduradunak.

Kanpo esku-hartzea

Euskal erakunde eta alderdiei eskura dituzten tresna guztiak erabiltzeko eskatu die Kontseiluak, euskal jendarteak garatu duen sistema blindatzeko eta euskaldun eleaniztunak sortuko dituen eredua babesteko. “Ezin egon gaitezke erasoen mende, ezin dugu aurrera egin Damoclesen ezpata behin eta berriro sama gainean jartzen badigute. Duela hilabete batzuk aski garbi esan genuen kanpo esku-hartzerik gabeko hizkuntza-politikarako eskubidea bermatu behar zaigula, bestela kanpoko esku-hartzeak eta erabakimenek gure proiektuak baliogabetuko dituztela, eta hemen dugu adibide argia. Hartara, euskararen marra gorriei beharrezkoa duten zentralitatea emateko garaia heldu dela uste dugu. Eta zentralitateaz gain, beste behin esan behar dugu babesa behar dela, azken hamarkadotan hezkuntzan eraiki diren proiektu guztiak blindatzeko garaia heldu da”.

“Guk geureari eutsiko diogu, hizkuntza-komunitateari hiztunak ekartzen jarraituko du euskalgintzak, azken hamarkadotan egindako lanari jarraitzeko konpromiso sendoa adierazi nahi dugu, baina horretarako babesa behar da, eta babes hori publikoki eskatu nahiko genuke. Abenduaren 1ean Donostian adierazi bezala, euskalgintzak ilusioz, determinazioz, gogoz eta pasioz lan egiten jarraituko du, eta horri erantzungo dion blindajea beharko dugu, inoiz baino beharrezkoa horrelako erasoei aurre egiteko gizarte eragileen, eragile sindikalen, eragile politikoen eta instituzioen arteko elkarlan trinkoa”, amaitu du Bilbaok.

Kontseiluaren iritziz erabaki hau eraso larria da. Eraso larria da gainera, ez bakarrik hezkuntza sistemarentzat, euskararen normalizazioarentzat baizik. Atzerapauso itzela izango litzateke proposamen hori indarrean jartzea. Orain dela 40-50 urte bizi genuen egoerara bueltatzea suposatuko bailuke, Frankismoaren garaira, alegia, zeinean euskarazko irakaskuntza debekatua zegoen.

Argazkia: © Kontseilua.

Euskaraz bizitzeko nahiak hartu zituen Donostiako kaleak larunbatean Kontseiluak deituta egin zen manifestazioan. “Euskaraz bizi nahi dugu” lelopean, Anoetatik abiatu zen martxa eta Bulebarrean amaitu. “Manifestazioa herri gogoa berraktibatzeko inflexio puntua izango da”, Kontseiluaren ustez. Mikel Laboaren heriotzaren laugarren urteurrenean ere gogoan izan zuen musikari donostiarra Paul Bilbao idazkari nagusiak. Amaierako ekitaldian, Itziar Saenz de Ojer donostiarrak bere bizipena kontatu zuen. Aurreko asteetan beste hainbat herritarrek egin zuten moduan. “Euskaraz bizitzeko nahiari tinko, determinazioz” eutsiko diotela berretsi zuen eta bertaratutakoei ere hori egiteko gonbita egin zien Bilbaok.

Paul Bilbao Kontseiluko idazkari nagusiak egin zuen azken hitzartzea. “Euskaraz bizi nahi dugu, euskaraz ez bada, ez delako bizitzea guretzat. Euskaraz bizi nahi dugu, eskubidezkoa delako; justiziazkoa delako. Euskaraz bizi nahi dugu betidanik bizi izan delako lurralde hauetan euskaraz. Euskaraz bizi nahi dugu, euskaraz hitz eginez etorkizuna eraikitzen ari garelako”, esan zuen. “Gaur harrotasunerako eguna da. Gaur erakutsi dugu bagarela euskaraz bizi nahi dugun herritarrak, eta beraz, euskararen herriari, guri, dagokigu euskaraz bizi ahal izateko baldintza politiko, ekonomiko eta juridikoak erdiestea”, gaineratu zuen algortarrak. Herritarrei dei egin zien euskaraz bizitzeko nahian lanean jarrai dezaten: “Gaur erakusten ari garen euskaraz bizitzeko nahiak gure hizkuntzaren berreskurapen-prozesua azkartu behar du, bai ala bai. Bizitzeko nahiak ekarri du euskara gaur egunera, eta bizitzeko nahiak eramango gaitu berreskurapenera”.

Halere, euskaraz biziko bagara arduradun politikoek ere erabaki ausartak hartu beharko dituztela ere esan zuen Bilbaok eta dei zehatza egin zien horretarako: “Lehenik eta behin euskararen ezagutzaren unibertsalizazioa bermatzeko politikak behar dira; eta lasai egon daitezela, erabaki zuzenak hartuz gero, euskalgintzak tresnak prest ditu, urtetan gure herritarrak euskaldundu dituzten tresna eraginkorrak. Bestetik, euskararen erabilera bermatzeko espazioak sortu eta hedatzeko erabaki irmoak hartu behar dituzte, eta hor ere, lasai, tresnak badaude, baditugu. Eskarmentu handia du euskalgintzak espazioak euskalduntzen. Hartara, erabakiak behar dira, eta hor ere hizki larriz esan behar dugu: erabaki ausartak”.

Erabaki ausartak hartzeko unea

Bizi dugun unearen garrantzia ere azpimarratu zuen Kontseiluko idazkari nagusiak: “Arabako, Bizkaiko eta Gipuzkoako instituzioetan ere aldaketak izan dira eta hemendik gutxira ere izango dira. Araban, Bizkaian eta Gipuzkoan erabaki ausartak hartzeko moduan daudela uste dugu erakunde gehienetan gaur erakusten ari garen euskaraz bizitzeko nahi irmoari erantzuteko erabakiak hartzeko aukerak daudela uste dugu; hortaz, ekin diezaiotela berandu baino lehen nahi hori errealitate bihurtzeari”, esan zuen.

“Gure garaia iritsi da, lagunok, euskaraz bizi nahi dugunon garaia. Eta horretako formula magikorik ez dago, pasioa, determinazioa eta lana baizik. Gutako bakoitzak geure burua bihurtu behar dugu eragile. Hemen bildu garenetako bakoitzak, zuotako bakoitzak, aukera du eragile bihurtzeko, euskaraz biziz eta euskaraz bizitzearen arabera jardunez. Parte hartzen dugun gune guztietan gure nahia mahai-gaineratuz, ikusgarri bihurtuz”, adierazi zuen, euskaldunon garaia heldu dela azpimarratzeko.

Izenburua irakurrita seguru nago hainbat egoera etorriko zaizkizuela gogora, izan ere, askotan erabilia izan da norbaiten edo zerbaiten garaia dela, eta, akaso, errepikari ere bihurtu izan da. Halere, oraingoan izenburu hori jarri nahi izan dut benetan uste dudalako gure garaia iritsi dela, euskaraz bizi nahi dugunon garaia, euskaraz bizi nahi duen herriaren garaia.

Azken urteotan aurrera egin du euskararen herriak, zalantza-izpirik ez dut. Gurea bezalako hizkuntza gutxiagotuen berreskurapen-prozesuei begiratuz gero, harro esan dezakegu aurrera goazela, eta horren arrazoi nagusienetako bat euskararen herriak euskaraz bizitzeko agertu duen nahia izan da. Euskaraz bizitzeko nahi hori errealitatezkoa izan dadin euskalgintzak hizkuntza-berreskurapenari egin dion ekarpena azpimarratu behar delakoan nago: hezkuntzan, helduen euskalduntzean, lan-munduan, zientzian, interneten, itzulpengintzan, kulturgintzan, sorkuntzan, motibazioan, hedabideetan… Eta horietan guzietan euskaraz bizitzeko nahia egon izan da atzean.

Euskaraz bizitzeko nahiari pasioz, determinazioz eta grinaz eutsi dio euskararen herriak; eta nahi horrek eragin zuzena izan du gure herrian eman diren aurrerapausoetan. Azken asteotan herritar anonimo batzuen eskutik nahi hori erakutsi izan dugu: Leire ataundarrak euskara erabiltzeagatik inoiz umiliatua izan dela azaldu digu, bai eta semeentzat halakorik nahi ez duela ere, eta, horrexegatik, ama baten bihotzetik, hizkuntza-eskubideak babesteko eskatu du, laguntza zuzena eskatu du; Iñigo eta Aizeti Bilbotarrek alabaren pediatra euskalduna ez izateak eragiten dien inpotentzia azaldu dute, baina oztopoen gainetik euskaraz bizi direla adierazi dute; eskolak euskaldundu ez eta bere burua euskalduntzeko asmo irmoa erakutsi digu Ruben gasteiztarrak; Nekane lekaroztarrak lanbide-heziketan euskalduna izateagatik pairatutako bereizkeria kontatu digu, baina egun euskaraz lan egiteak eragiten dizkion abantailak ere partekatu ditu. Jasone leitzarrak arnasgune batean bizitzeak lasaitasuna dakarkiola azpimarratzen du; euskaraz bizitzea erabaki bat ez ezik, sentimendu bate ere badela azaltzen du. Adibide batzuk besterik ez dira izan, euskaraz bizitzeko hautua egin duten herritarrak, euskaraz bizitzea naturaltzat hartzen duten herritarrak, eta jakin badakigu herritar hauen moduan, euskaraz bizitzeko nahiari eutsi eta eusten dioten herritarrak milaka izan direla azken urteotan.

Halere, herritar horiek beharrezkoak izan arren, euskaraz biziko den herria erdiesteko ez da nahikoa herritarron borondatea. Lehenik eta behin, gure hizkuntza-komunitatea handitu behar dugu, eta horretarako euskararen ezagutzaren unibertsalizaziora eramango gaituzten erabakiak eta politikak behar ditugu. Bai, erabakiak eta politikak diot, horretara iristeko tresnak aspaldi jarri baitzituen abian euskalgintzak. Bestetik, euskararen erabileran jauzia eman ahal izateko espazioak euskalduntzeko politika eragingarriak behar ditugu, eremu sozioekonomikoan eta aisialdian bereziki, eta berriz ere esan behar dut erabakiak behar direla, eremu horretan ere, euskalgintzak aspaldian sortuak dituelako tresnak.

Orain, horiek eskuratzeko bideak jorratzea dagokigu. Baldintza sozial egokiak behar ditugu gure hizkuntzaren berreskurapen-prozesuak beharrezkoak dituen baldintza politiko, ekonomiko eta juridikoak eskuratzeko; tamalez, ez baitira egun batetik bestera etorriko. Hortaz, gure garaia dela erakutsi behar dugu. Instituzioetan, eragile politikoetan, sindikalgintzan, gizarte-eragileetan… horietan guztietan erakutsi behar dugu euskaraz bizi nahi duen herria izan badela, eta herri horri erantzun behar diotela. Euskalgintzak eta euskararen herriak aspalditik erakutsi du zer nahi duen, baina erantzukizuna partekatua dela ulertu behar dute horiek guztiek, hots, gure hizkuntzaren etorkizunean betebeharrak dituztela ulertarazi behar diegu. Lan horretan Kontseiluak eragiten jarraituko du, baina herritarren laguntza beharrezkoa dugu. Herritar bakoitzak eragile bihurtu behar dugu geure burua, eta euskaraz bizitzeko nahia berma dakigun konpromisoak eskatu behar ditugu; alegia, gure nahiari erantzuteko neurriak eskatu behar ditugu.

Eta determinazio hori erakusteko, abenduaren 1ean euskararen herriak, euskaraz bizi nahi duen herriak, Donostiako kaleak bete behar ditu. Euskaraz bizitzearen hautua egiteagatik harro gaudela erakusteko aukera izango dugu larunbatean. Euskaraz bizi nahi duen herriari erreparatu behar zaiola erakutsiko dugu, ezikusiarena egiterik ez dagoela lortu behar dugu, are gehiago, euskaraz bizitzea posible egiteko zeinek bere erantzukizunari erantzun behar diola zabalduko dugu.

Euskaraz lan, irakurri, kontsumitu, pentsatu, jolastu, maitatu… BIZI nahi dugulako abenduaren 1ean determinazioa, pasioa, grina, gogoa, erakutsiko ditugu Donostiako kaleetan zehar. Euskaraz bizi nahi dugunon garaiari ekingo diogu. Ez hutsik egin, zeure garaia ere izan dadin!!!

Kontseiluko idazkari nagusia da Paul Bilbao.

Kontseiluko bazkideek agerraldia egin dute Donostian larunbatean egingo den manifestazioaren inguruko azken xehetasunak emateko. Manifestazioari begira egindako kanpainaren balorazio positiboa egin du Paul Bilbao Kontseiluko idazkari nagusiak eta euskaraz bizi nahi duten herritarrei dei egin die abenduaren 1eko manifestazioan parte hartzera.

Herritarrek izan dute zentralitateaz hitz egin du Bilbaok: “Mezua herritarren bizipenetan oinarritutakoa izan da eta hau herritarrei zuzendu diegu. Jendea identifikatu egin dela uste dugu eta herritarren aldetik harrera paregabea izan dugu. Ikusi ahal izan dugu herri askotan herritarrek beraiek egin dituztela ekintzak manifestazioa sustatzeko. Herritarrek autoantolatzen jakin dute irudimenez eta gogoz”, esan du.

Kanpainan argitaratutako euskarri guzti guztiak izan direla banatuak eta erabiliak esan du Kontseiluko idazkari nagusiak eta kasu askotan herritarrek beraiek egin dituzte euskarri berriak leku guztietara iristeko.

Manifestaziorako deialdiak atxikimendu ugari jaso du. Herritarren aldetik, euskalgintzaren aldetik, herri mugimenduen aldetik, sindikatuen aldetik, udaletatik…

Eskerrak ere eman nahi ditu Bilbaok; “lehenengo eta behin, herriz herri antolaketan ibili diren herritarrei eta Euskalgintzako lankideei. Euskal Herri osoan hainbat herritan deialdia lantzeko ekimen desberdinak egin ditu euskalgintzak eta euskaraz bizitzeko nahia hedatu dute”. Deialdia zabaltzen lagundu duten guztiei ere eskerrak eman dizkie Kontseiluko idazkari nagusiak: hainbat hedabideei mezua zabaltzen egin duten ahaleginagatik, agerraldietan parte hartu duten euskaltzaleei…

Manifestazioaren ezaugarriei buruz ere hitz egin du Bilbaok. Larunbatean “euskaraz bizi nahi dugula esatera goaz. Gure nahi horretan harro agertuko gara eta gero eta gehiago garela adieraziko dugu”, esan du. Manifestazioa mugimendu sozialean inflexio puntu bezala ulertzen duela Kontseiluak ere adierazi du. “Euskaraz bizi nahi dugun herritarrak indar hartu eta gure jardunean berraktibatzera goaz. Uste baitugu aldaketa garaia dela eta behar ditugun aldaketa horiek eman daitezen une ezin hobea dela oraingoa”.

Kontseiluak euskaraz bizi nahi dugula adieraztera dei egin nahi die herritarrei. Horretarako, manifestazioan parte hartzeaz gain, manifestazioaren bezperan sare sozialak euskaraz bizitzeko nahiaz betetzera dei egin du. Manifestazio egunean ere, herritarrei euskaraz bizitzeko nahia kartel bitartez adierazteko deialdia ere egin du. Horretarako ehunka kartel banatuko dira parte hartzaileen artean.

Ibilbideari dagokionez, manifestazioa arratsaldeko 17:00etan abiatuko da Anoeta estadiotik eta Bulebarrean amaituko da. Anoetatik Madril hiribidea hartu, handik Urbieta kalera eta Okendo kaletik sartuko da Bulebarrean.

Garraio publikoa erabiltzeko gomendioa ere eman du Kontseiluak. Hainbat herritan manifestaziora etortzeko autobusak antolatu dira. Horien inguruko informazioa www.euskarazbizinahidut.org webgunean ikus daiteke. Autobus horiek aukera izango dute jendea Anoetan bertan uzteko eta manifestazioa amaituta Zurriolan izango dute geralekua.

Eremu sozioekonomikoan euskaraz bizi nahi duten hainbat herritarrek agerraldia egin dute Donostian. Lan munduaren euskalduntzean lan egiten duten profesionalek eta hainbat herritarrek arlo honetan ere euskaraz bizi ahal izateko eurek egiten duten ahalegina aitor diezaieten eskatu diote Administrazioari eta horretarako beharrezkoak diren neurriak har ditzan. Euskaraz bizitzeko nahia abenduaren 1ean euskaraz bizi nahi dugu lelopean egingo den manifestazioan aldarrikatuko dutela esan dute eta bertan parte hartzeko deia ere egin diete herritarrei.

Azken aste hauetan Kontseilua aurkezten ari den beste kasu baten berri eman du prentsaurrekoan Saioa Rodriguez Kontseiluko komunikazio buruak eta bideo laburra erakutsi dute horretarako. “Lekarotzeko Nekane Mitxelena da entzun eta ikusi ahal izan duguna. Lanbide heziketako ikasle zeneko garaian bizi izan zituenak eta gaur egun lan munduan bizi dituenak konpartitu ditu gurekin”, esan du.

“Berak kontatzen duena ikusi dugunean, zoritxarrez, gutako askok gure burua identifikatua sentitu dugu eta ez garela bakarrak ere esan dezakegu. Izan ere, horrelako egoerak ohikoak dira Euskal Herrian. Nekanek esan duen bezala, gutxiagotua izatea, arraro sentitzea, arraro sentiarazten gaituztelako gure herrian bertan… euskaldunak sufritu behar izaten dituen ohiko egoerak dira. Amorrua ere aipatzen du Nekanek, euskaraz ezin ikasi ahal izateagatik. Sentimendu asko dira horrelako egoerek biziarazten dizkigutenak, bai horixe”, esan du Rodriguezek.

Egunerokoan egin behar izaten ditugun egitekotan maiz euskalduna bigarren mailako herritar gisa tratatua izaten da eta ezin izaten dugu gure jarduna bere osoan euskaraz egin, baina aitzitik, euskaraz bizi nahi dugun herritarrak asko garela esan du Kontseiluko kideak. “Gero eta gehiago dira, determinazioa erakutsiz aurrera egiten dutenak, Nekaneren kasuan ikusi dugun bezala. Biziarazi dizkioten egoerak edozein izanda ere, oztopoak bizi izanagatik ere aurrera egin duela aipatu du eta aurrerantzean ere horrela egingo duela berretsi. Gainera, Nekane ez dago bere bide horretan bakarrik, euskaraz bizi nahi dugunak ez gaude bakarrik, komunitate bat osatzen baitugu”.

Heziketa prozesu eta lan munduaz aritu da gaur Kontseiluko ordezkaria, baina lehen esan bezala, gure egunerokoan beste hainbat eremutan ere gisa honetako egoerak bizi ditugu. Hori horrela, abenduaren 1eko manifestaziora bitarte, astero, asteazkenero kasu berri bat aurkeztu du Kontseiluak. Gaurkoaren aurretik, osasun alorra eta helduen euskalduntze alfabetatzea landu dira.

“Lan munduaz ari gara gaur, hain zuzen ere, pertsonon egunerokoan ardatza delako. Nakaneren kasua aipatu dugu orain arte, baina gaur hemen bildu garenok, lan munduaren euskalduntzean indar egin nahi dugu, horretan egiten dugu lan”, adierazi du Saioa Rodriguezek.

Euskara-planen mapa eta Bai Euskarari Ziurtagirien ebaluazioa aztertuta, egoera zailenean ere enpresa askok beren burua euskalduntzeko eta euskaraz jarduteko ahaleginari eutsi diotela esan daiteke. Urtez urte gainera, enpresa berriak gehitzen joan dira bide horretan. ”Duela 20 urte pasatxo zenbait enpresak konpromiso honi heldu zionetik, gero eta enpresa gehiago ohartu da, bezero euskaldunengana heltzeko, gizarte erantzukizunez jokatzeko, euren langileak motibatzeko eta inguruneari balio erantsi bat eskaintzeko, euskaraz lan egiteko urratsak emateak euren negozioak aberasten dituela. Are gehiago, asko dira ohartu direnak produktu eta zerbitzuak euskaraz eskaintzeak euren negozio-aukerak handitzen dituela. Izan ere, bezeroarengandik hurbil jartzen ditu euskarak, eta, horrenbestez, bezeroak fidelizatzeko nahiz berriak lortzeko tresna izan daiteke. Gainera, lehiakideengandik bereizten eta lehiakorrago izaten laguntzen die euskarak”.

Dena den, hori ez dela nahikoa esan du Kontseiluko komunikazio buruak eta urrats berriak behar ditugula gaineratu du. “Gaur egungo bidetik, ezin zaio herritarren eta langileen nahiari epe onargarri batean erantzun, horrela ezin dira herritarren hizkuntza-eskubideak epe labur-ertain batean bermatu. Lan-munduaren euskalduntzean zeresana duten eragile desberdinek urratsak eman behar dituzte”.

Urte hauetan guztietan ez da nahikoa oinarri eraiki lan-mundua osoki euskalduntzeko eta boluntarismoan oinarritutako politikek eta arlo honetan eginiko sustapenak emaitzak eman baditu ere, emaitza horiek mugatuak izan dira, hortaz, arlo horretan euskararen erabilera normalizatuko bada, bestelako oinarri batzuk ezartzen hasi beharra dugula.

Horregatik guztiagatik, abenduaren 1eko manifestaziorako deialdia egin dute agerraldia amaitzeko. “Arrazoi ugari ditugu egun horretan euskaraz bizi nahi dugunok gure aldarria kalean egiteko. Euskaraz lan egin nahi dugulako, euskaraz bizi nahi dugulako egongo gara Donostian abenduaren 1ean. Beharrezkoa dugulako esparru guztien euskalduntzea eta herritar guztien euskalduntzea bermatzea”.

Iturria: Bilboko Branka

Iñigo Larrondo Errekaldeko bizilagunak bideo batean azaltzen duenez, ezinezkoa zaio auzoan alabarentzat pediatra euskaldunik topatzea. Abenduaren 1ean “Euskaraz bizi nahi dugu” lemapean Donostian egingo duen manifestazioara joateko deia zabaldu du Kontseiluak.

Argazkia: cc-by-sa aiaraldea.com.

Orain dela bi urte abiatu zuen Kontseiluak “Euskaraz bizi nahi dut” dinamika. Denbora tarte honetan hainbat ekimen egin da; besteak beste, film laburren lehiaketa, “Hizkuntzaren keinua” liburu ilustratua argitaratu… “Urte hauetan egindako lan eta harremanen ondorioz, ikusi ahal izan dugu asko garela euskaraz bizi nahi dugun herritarrak eta nahi hori, egunero, determinazioz aldarrikatu eta hori egikaritzeko saioa egiten dugunok ere asko garela”, adierazi du Kontseiluak. Hala ere, “administrazioen aldetik, ez dira euskaraz bizi ahal izatea posible egingo luketen beharrezkoak diren bitartekoak jartzen eta neurriak hartzen”, bere ustez. Horretarako, “abagune ezin aproposagoa” zabaltzen ari da Kontseiluaren aburuz eta “herritarrek duten euskaraz bizitzeko nahiari jaramon egin behar diote arduradun politikoek”. Hori aintzat hartuz, aldarria kalera ateratzeko deia egin du Kontseiluak eta, ildo horretan, manifestazioa antolatu du. Heldu den abenduaren 1ean izango da Donostian. Manifestazioa iragartzeko agerraldia izango da hilaren 30ean eta euskaraz bizi nahi duen oro gonbidatu dute Donostiako Miramar jauregian, 18:30ean, egingo duten agerraldira.